Nadat ik een keer tijdens een lange fietstocht een hongerklop gehad heb, ga ik nooit meer zonder eten op pad. Zelfs niet bij een korte rit, want ik weet van mezelf dat ik nog weleens langer wegblijf dan gepland. Die hongerklop was zo naar. Het liefst was ik op het asfalt gaan liggen wachtend op een banaan en cola.
Nu vind ik gelletjes prima tijdens een hardloopwedstrijd, maar op de fiets heb ik toch liever iets met meer smaak en bite. Een banaan is bij mij na een halfuur bruin en geplet, dus dat is ook geen optie. Daarom heb ik de laatste weken wat reepjes getest tijdens mijn fietstochten.
